Zamek Kokořín

Jednocześnie Kokořín nadal inspirował artystów i został uratowany dzięki staraniom entuzjastów z Klubu Czeskich Turystów.

Zamek Kokořín, otoczony głębokimi lasami, leży na cyplu skał piaskowcowych nad Kokořínským dołem, na północ od wsi o tej samej nazwie, w samym sercu obszaru chronionego krajobrazu. Jego początki sięgają połowy XIV wieku. Zmieniło się tu wielu właścicieli, co wpłynęło na jego stan. W rezultacie w XVI wieku siedziba nie spełniała już wymagań mieszkańców. Po decyzji cesarza Ferdynanda dotyczącej jego remontu i konserwacji, zamek zaczął gwałtownie niszczeć, a według legend stał się nawet schronieniem dla rycerzy grabieżczych, dowodzonych przez budzącego trwogę Petrovského z Petrovic.

Zamek stopniowo stawał się zwykłą ruiną, która mimo swojego opłakanego stanu – a może z tego powodu – oczarowała romantycznych artystów, takich jak poeta i prozaik Karel Hynek Mácha, malarz Josef Matěj Navrátil czy inny malarz Antonín Mánes. Mały cud, który uratował Kokořín przed zniszczeniem, miał miejsce w 1895 roku, kiedy zamek powrócił do świadomości szerszej publiczności dzięki Klubowi Czeskich Turystów. Klub zaprezentował makietę na Wystawie Etnograficznej w Pradze i jednocześnie przyczynił się do jego częściowego udostępnienia. W następnym roku cała posiadłość Kokořín, wraz z ruinami, stała się własnością Václava Špačka, szlachcica ze Starburga. Na jego polecenie, z pomocą czołowych historyków, rozpoczęto rozległą odbudowę, zakończoną w 1918 roku. Interesujące jest to, że było to pierwsze kompleksowo pomyślane uratowanie średniowiecznych ruin w Czechach i ich późniejsze otwarcie dla turystów.

Ciekawostka

W okresie komunizmu zamek był w posiadaniu państwa i dopiero w 2006 roku wrócił w ręce prawowitych spadkobierców rodziny Špaček. Ich celem jest kontynuowanie tradycji rodzinnej i dalsze utrzymywanie tego ważnego środkowoczeskiego zabytku otwartego dla turystów i wzmacnianie jego kulturalno-patriotycznego znaczenia.